header

Bel mij!

In januari 2018 ben ik gestart met de opleiding tot ‘Telefoniste, Receptioniste en Administratief medewerkster. Graag stel me eerst even voor. Ik ben Wilma van Beveren, 57 jaar, getrouwd en moeder van 2 volwassen zoons en sinds kort ook oma van een kleinzoon.

Ik heb jaren met heel veel plezier in de gehandicaptenzorg gewerkt. Ik vond mijn werk altijd heel leuk, maar door lichamelijke klachten als gevolg van een bedrijfsongeval, kon ik mijn werk niet meer doen. Ik kwam in een re-integratietraject 2e spoor terecht.

Via mijn werkgever kreeg ik een re-integratiecoach toegewezen. De klik was er niet. Gegevens waren niet juist. Daardoor had ik er weinig vertrouwen in. Op dat moment kwam ik de advertentie van InterTransfer tegen. Het leek me ideaal: kennis en ervaring opdoen in een richting waarin ik niet geschoold was. Ik ben naar een informatiebijeenkomst geweest en werd nog enthousiaster. Ik heb initiatief genomen en heb mijn leidinggevende kunnen overtuigen dat ik dit traject wilde i.p.v. het coachingstraject. Mijn toenmalige werkgever heeft mij bij InterTransfer aangemeld en de kosten betaald.

Toen het moment daar was, werd ik toch wat onzeker: ‘Gaat het wel lukken?’, ‘Kan ik het wel onthouden?’ en ‘Gaat het niet te snel?’. Toen de lessen eenmaal begonnen waren, was dat onzekere gevoel snel weg. De groep bestond uit gelijkgestemden. We hadden hetzelfde doel. Er was grote verbondenheid en met vragen of twijfels kon je bij elkaar of bij de docent terecht. Door inzet te tonen en mijn huiswerk te maken, ging het me lukken! En het is me gelukt.

Lastig vond ik de zoektocht naar een werkervaringsplaats. Ook daar had ik eerst weer twijfels: ‘Ben ik te oud?’, ‘Het is maar een korte periode’ etc. Ik wilde graag de link met de zorg houden. Een functie als receptioniste sprak mij het meeste aan. Ik zette diverse lijntjes uit en kreeg er steeds meer vertrouwen in. Via één van mijn begeleiders, Moniek Jansen, ben ik uiteindelijk aan een stageplek gekomen. Zij had contacten bij een woonzorgcentrum en daar kon ik bij de receptie meelopen. De klik was er helemaal. Het was wel wennen, hectisch ook, maar het beviel mij goed. Al vrij snel gaven ze aan dat ze graag wilde dat ik langer (betaald) bleef.  

In de stage heb ik veel profijt gehad van de computerlessen (word en excel). Ik vind het ook ontzettend leuk. Ik haalde zelfs onlangs een fout uit een bestand, omdat de telling niet klopte. Dat maakt me trots. Ook maak ik flyers voor activiteiten. Dat had ik anders nooit gedurfd, maar ik vind het juist heel leuk. De telefoon opennemen vond ik in het begin ook best eng, maar nu is dat de normaalste zaak van de wereld.

Vanaf september heb ik een half jaar contract gekregen bij het woonzorgcentrum. In eerste instantie voor 14 uur, maar binnenkort worden het er 20. Er gebeuren zoveel positieve dingen! Mijn motto? ‘Ga ervoor, stop er energie in, laat zien dat je wilt, dan kun je meer dan je denkt!’

Pasfoto